دلتنگی

 

                              100

 

                              مدت ها است می خواهم قلم بتراشم

                              و ستون کهنه این جدول بن بست را

                              پر از واژه های تازه کنم

                              اما مگر می شود دلتنگی را بدرقه کرد

                                                                                        « سعید »

 

 

                             

 

نظرات 12 + ارسال نظر
سایه پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 12:42 ق.ظ http://hoorno.blogsky.com/

بسیار زیبا . هم وبلاگ هم مطالب.
تبریک میگم.

کامبیز پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 01:03 ق.ظ http://kambiz-64.blogsky.com

سلام
شعر قشنگی بود
به ما هم یه سری بزنید
موفق باشید

مریم پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 11:59 ق.ظ http://mariamaria.blogsky.com

سلام.
دلتنگی .
فکر کنم شده اپیدمی . چون همه ما یک روزهایی دلتنگیم . می دونی چرا نمی تونیم دلتنگی را تحمل کنیم. چون دل همه ماها گشاده. منظور از گشاد همون گنده است. یعنی دل گنده.
خوشحالم اون نفر شما نبودید. شعار امروز من

ناتاناییل پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 01:43 ب.ظ http://futile.blogfa.com

وقتی دلتنگی به سراغت می آید...بدان که رفتنی نیست...میهمان تک تک لحظات زندگیت میشود...و تو میزبان خوبی هستی!

پلنگ صورتی پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 10:26 ب.ظ http://beautifulsmile.blogsky.com

سلام
احساس دلتنگی شما رو از اعماق وجود درک میکنم!

مهسا پنج‌شنبه 1 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 10:47 ب.ظ http://www.qqqq.blogsky.com

سلام هیوا جان
حالت خوبه؟
جریان پست قبلیت چیه؟ یعنی مشکل از بلاگ اسکای هست یا اینکه پسوردت لو رفته؟!!
این مدت نبودی! البته منم دیر آپ کردم ولی بلاخره آپ کردم.:دی
اما مگر می شود دلتنگی را بدرقه کرد؟؟؟؟
میشه ..ولی موقته

مریم شنبه 3 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 08:14 ق.ظ http://mariamaria.blogsky.com

سلام
من تقدیر گرا نیستم ولی گاهی اوقات تقدیر را نمی شود کاری کرد و نظر شما چیست؟ خوشحال می شوم بدانم

مهرآئین شنبه 3 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 08:18 ق.ظ http://mehraiin.persianblog.ir

سلام...من متوجه تغییری تو وبلاگت نشدم ...آخه ۴-۵ روز بود که تهران نبودم و به وبلاگی سر نزدم...بگو دقیقا چی شده بود تا حواسمونو جمع کنیم....:)

هیچی . خطر رفع شد .

مریم شنبه 3 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 12:08 ب.ظ http://mariamaria.blogsky.com

سلام.
خوشحالم برایم نوشتید.
من فکر می کنم انسان حتی می تواند تقدیری مثل مرگ را تغییر بدهد. مثلا با صدقه یا دعا می شود تقدیر مرگ را نیز تغییر داد. نمی دانم باور دارید یا نه؟ این نظر شخصی من است.
در مورد دوم نیز حق با شماست. خیلی از سرنوشتها را انسان می سازد.
اجازه هست من یک سوال شخصی هم از شما بپرسم؟

امر بفرمایید .

نقش خیال شنبه 3 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 05:21 ب.ظ http://kelkekhial.blogsyk.com

سلام...
این روزها همه دلتنگیم...نمی‌دونم کی میخواد این دلتنگی بار سفرشو ببنده و بره....

رضا عظیمی یکشنبه 4 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 12:00 ب.ظ http://www.deserter.wordpress.com

من نمی فهمم واسه چی ما دل داریم .. چپ می ریم راست می ایم تنگ می شه ، می ریم بالا تنگ می شه ..می ایم پایین تنگ می شه ... تقی به توقی بخوره میشکنه... درشو باز بذاری از غم و غصه پر میشه ، درشو ببندی از تنهایی میترکه... همش دردسره... اصلا به چه درد می خوره ؟
فکر کنم کارخونه اضافه گذاشته.

فرشته پنج‌شنبه 8 آذر‌ماه سال 1386 ساعت 12:26 ب.ظ http://freshblog.blogsky.com

هنوز تراش نگرفتی ؟؟؟؟ من یه وبلاگ دارم که باهاش میتونی هم قلم بتراشی و هم خستگی ها دلتو ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد